Jezelf de spiegel voorhouden, een kritische zelfreflectie, kan heel confronterend zijn en lang niet iedereen doet het. Soms schamen we ons ervoor om in die spiegel te kijken, of vinden we het eng als anderen ons een spiegel voorhouden. Maar het kan juist helpen om in jezelf te investeren, te ontwikkelen en te groeien. Hoe mooi is dat!
 
Zo aan het begin van het nieuwe jaar wil ik het graag eens hebben over ‘Skin in the game’ aan de hand van een paar pakkende voorbeelden die ik recent heb gelezen.

1. Stel, je bent vliegtuiginspecteur. Op een dag inspecteer je een kist waarmee je straks ook zelf een testvlucht gaat maken. Wat denk je: doe je je werk dan met meer of minder aandacht dan je zou doen als je zelf op de grond bleef?
2. Stel, je bent politicus en ineens moet je beslissen over een militaire interventie, terwijl je weet dat je zoon dan ook het slagveld op moet. Zou je dan een andere afweging maken dan wanneer je geen betrokkenheid hebt met de mensen die in de vuurlinie komen te staan?
3. Of stel, dat je als financieel adviseur verplicht bent om de adviezen die je aan je klanten geeft, ook toe te passen aan je eigen beleggingsportefeuille? Zou je dan dezelfde adviezen geven, of ga je er langer over nadenken en probeer je je meer op de lange termijn te focussen?

Het gemeenschappelijke kenmerk van deze drie voorbeelden is ‘Skin in the game’. Je draagt persoonlijk de gevolgen van je beslissingen, ook als het fout gaat. Kortom, iemand met ‘Skin in the game’ wil of kan het risico van zijn werk nooit afwentelen op een ander. Je voelt je in grote mate verantwoordelijk voor het gezamenlijke eindresultaat.
 
Persoonlijk ben ik hier een groot voorstander van. Groei op een organische manier laten plaatsvinden en gezamenlijk de verantwoordelijkheid dragen. Een boom groeit immers niet door aan de takken te trekken, maar door de wortels water te geven. ‘Skin in the game’ maakt mensen niet alleen creatief, maar het leidt ook tot eerherstel van vakmanschap.
 
Durf jij jezelf ook een spiegel voor te houden? Jezelf te verplaatsen in anderen. Stel jezelf de vraag of je dan nog steeds dezelfde beslissingen zou nemen?